
Hallo beste lezers,
Het is al een tijdje geleden sinds ik mijn laatste blog heb geschreven, dat was op 5 februari 2024. In die blog deelde ik mijn ervaringen tijdens het intakegesprek met mijn psycholoog, inclusief hoe het ging en wat ik voelde.
In februari is ook gestart met de depressiegroep. Er wordt één keer per week runningtherapie gegeven om de activatiemodus in je hoofd te stimuleren, gevolgd door een dag in dezelfde week waarin je je verhaal deelt en samenwerkt met de groep om handige tools te ontwikkelen. Deze tools helpen je bij het bedenken van helpende gedachten in situaties waarin je achteraf gezien niet zo handig bent geweest in je houding en gedrag. Het doel is om te identificeren wat beter kan en om helpende gedachten te formuleren die voorkomen dat je op dezelfde manier met situaties blijft omgaan als voorheen.
Het was erg vermoeiend om naar de verhalen van anderen te luisteren, vooral wanneer je te maken hebt met een burn-out/depressie en gevoelig bent voor de energieën om je heen. Ik merkte dat ik mezelf er vaak op betrapte dat ik mijn gedachten uitschakelde om te voorkomen dat er te veel binnenkwam. Soms staarde ik gewoon voor me uit, andere keren vond ik afleiding door obsessief lijntjes en vormen op papier te schetsen. Op sommige momenten liep ik naar huis zonder me bewust te zijn van de hele wandeling en stond ik plotseling voor mijn voordeur.
Intussen vinden alle afspraken plaats voor re-integratie, sportfysiotherapie en de chiropractor, enzovoort.
Bovendien naderde mijn 40e verjaardag. Ik was er niet klaar voor. Ik herinner me nog goed dat ik voor het eerst naar een psycholoog ging, omdat alles me te veel werd na het overlijden van mijn opa. Al het oude verdriet kwam weer naar boven. Ik dacht dat ik alles al verwerkt had. Ik wil zeker niet beweren dat ik een slechte jeugd heb gehad, want ik heb ook hele mooie momenten beleefd in mijn jeugd. Sommige dingen hebben echter een grotere impact op de een dan op de ander.
Ik merk dat er nu heel veel voorbeelden zijn die nu in mijn gedachte voorbij schieten, maar dat bewaar ik voor een volgende blog. Ook niet handig om dit om 02:30 in de nacht te doen, maar ja dat is ook zo een vervelend iets. Niet kunnen slapen omdat je je hoofd niet uit kan zetten.
Voor nu wens ik iedereen een fijne dag/avond.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog.
Groet,
E. Bering
コメント