top of page

Ik sla een boek open.


Hallo beste lezers,


Wat leuk dat jullie terug zijn. Waar ik nu over ga vertellen gebeurde toch wel in de begin periode van mijn burn-out. Dit liep eigenlijk tussen alle andere zaken door. Het is mij in het vertellen van mijn verhaal ook ontgaan.


Op facebook had ik mezelf aangemeld als lid van een groep voor mensen met een burn-out. Daar kon je steun zoeken bij mensen die in het zelfde schuitje zitten. Ik deed daar voor het allereerst mijn verhaal. Ik zat ergens mee en dat heb ik gedeeld. Dit kon ook anoniem, maar ik besloot dit gewoon te doen met mijn naam zichtbaar.

Ik had binnen een kleine 10 minuten al een eerste reactie. Het was een leuke begripvolle en warme reactie. Ik voelde mij even niet alleen in mijn strijd. Je word begrepen en gehoord. Nu heb ik zelf ook bij iemand een reactie achter gelaten en wat daaruit voortkwam had ik niet verwacht. Ik werd via messenger benaderd door een freelance programma maakster.

Ze vroeg of het mogelijk was om vrijblijvend contact op te nemen en dat ik niet perse mee hoeft te doen aan een tv-programma. Zo gezegd zo gedaan. Aan de telefoon vertelde ze wat ze precies deed en waar ze nu mee bezig was samen met haar team.


even in het kort: Het zou gaan om een tv-programma waar mensen gevolgd zouden worden in hun weg naar herstel. Je zou op tv niet zo zeer je problemen gaan vertellen, maar meer laten zien hoe je bezig bent met je herstel om uit je burn-out te komen. Dit zou allemaal onder begeleiding gaan van o.a. een team psychologen. Hun hadden zelf al een idee hoe het begeleidings programma eruit zou komen te zien.


Ik besloot om met haar af te spreken en dan een face to face gesprek met haar te hebben. Ik wilde dit niet thuis want dat voelt zo formeel. Ik had haar gevraagd of het pirma was om dit te doen in de natuur. Dat was prima en we hadden afgesproken bij het westerpark in zoetermeer. Hier wandel ik vaker met mijn gezin en voelde mij hier ook op mijn gemak.

Het werd een gesprek van 3 uur wat werd afgesloten met een korte opname. Een soort flits interview, wat puur werd gebruikt om ook haar collegas mijn verhaal te laten horen en of ik in aanmerking zou komen om mee te doen aan het programma. Eerst was ik dit niet van plan, maar toen ze vertelde wat je tijdens de opnames zou gaan doen en hoe je begeleid zou worden stond ik hier wel voor open.


Toen hebben we een paar weken later nog een afspraak ingepland en hier zou ik een gesprek krijgen met een psycholoog die dan zou kijken of ik met mijn verhaal passend was voor het programma en of ik hier geschikt voor was. Was ik mentaal sterk genoeg om hier aan mee te doen. Hij had meerdere tv-programmas zo gedaan. Waar hij bijvoorbeeld BN-ers moest spreken voor ze aan een programma mee konden doen. Het was een heel relax gesprek en hoopte toch mee te kunnen doen aan het programma. Hij had wel de vraag gesteld: stel je word niet gekozen voor het programma, is dat voor jou dan zo erg dat je er veel last van gaat ervaren? Ik antwoorde met dat ik het wel heel jammer zou vinden omdat dit programma veel voor mij zou kunnen doen. Je zou namelijk ook iets met dieren gaan doen en ik ben echt een dierenvriend. Hij zei dat hij deze vraag aan iedereen stelt aan het einde van het gesprek.


Helaas werd ik het niet, hoorde ik een paar dagen later. Ik weet nog goed dat ik het hoorde en ik sloeg stil. Het voelde als een stomp in mijn maag, want zicht op een afspraak bij een andere psycholoog was toen pas 26 mei. Wat gelukkig 13 maart werd. Het was precies een paar weken voor mijn ergste diepte punt. Het punt dat ik heel erg met de gedachte liep om er maar een einde aan te maken. Zoals jullie weten uit een eerdere blog had mijn huisarts gepushed bij mijn des tijds psycholoog dat ik toch eerder terecht kon. Maar dit was wel een mokerslag. Na ruim 5 uur geinvesteerd te hebben van mijn tijd was ik niet uitgekozen. Dit viel erg zwaar. Dagen zelfs weken erna nog zat ik diep in de put. Ik had echt nergens meer zin in.


Gelukkig heb ik nu een manier gevonden om alsnog mijn verhaal te doen. Al is het dan niet aan miljoenen kijkers die dan het tv-programma zouden hebben gekeken.


Ik wens jullie een fijne dag en tot volgende week.


Groeten,


E. Bering

Search By Tags
bottom of page