Hallo lieve lezers,
Vorige week had ik het over herzien en ontdekken.
Wat waren mijn keuzes die ik in het verleden heb gemaakt en sta ik daar nog wel achter. Hoe pas ik nog in relatie tot andere in hun leven en visa versa.
Wat mij op dat moment van besef wel duidelijk heeft gemaakt is dat ik het anders moest gaan doen.
Anders dan hoe ik het nu heb gedaan. Sommige keuzes waren gemaakt om mezelf te beschermen tegen pijn en verdriet. Wat een illusie is dat zeg. Jezelf beschermen tegen pijn en vedriet. Ik geef je een scenario. Je hebt ruzie met iemand die je dicht aan het hart staat. De zoveelste ruzie en het zoveelste gesprek om het uit te praten. Ineens is het op en denk je, weet je wat? Ik verbreek het contact en je zoekt het maar uit! Ik kan dit niet meer! Het kost mij te veel energie om te doen of het allemaal koek en ei is. Het kost mij teveel energie om de op en aanmerkingen op alles wat ik doe en zeg weg te lachen. Het ga je goed, Ajuu!
Daar bescherm je jezelf "echt" mee.
Laten we dit even ontleden. Wat was de trigger? Een simpele opmerking die een herinnering of gevoel naar boven haalde. Iets waar bij je in geen jaren meer stil hebt gestaan. De reactie is een explosie van emotie. Die er voor zorgt dat helderheid in je bovenkamer ver te zoeken is. Op dit moment word jou wat aangedaan en ben jij het "slachtoffer".
Ik heb hier genoeg energie ingestopt en er veranderd toch niks aan hoe die persoon mij ziet of naar mij reageerd. Die persoon zal altijd de zelfde persoon blijven. Ik ik ik ik ik. Heel deze reactie is voort gekomen uit "zelf bescherming". Erg egoistisch als je het mij vraagt. Op deze manier kan de ander ook niet uitleggen waarom de opmerking is geplaats en hoe de persoon zich op dat moment voelde om iets wat jezelf zei of deed. Het is zo makkelijk om de schuld bij de ander neer te leggen.
Ik zeg niet dat je nooit boos mag worden op iemand, maar probeer op het moment zelf er rustig over te praten of op een ander moment. Lukt het dan niet probeer aan te geven dat je het niet leuk vind wat er gebeurd of gezegd word en zeg dat je hier nu niet over wilt praten. Geef jezelf en de ander de kans om jullie eigen weg te gaan en hier later weer over te praten. De volgende dag of de volgende week. Wat het beste uitkomt en het beste voelt. Doe je dit niet dan heb je zomaar ineens 2 jaar geen contact en ga je er onderstussen wel aan onderdoor.
stukje zelf bescherming heeft hier dus gefaald.
In een perfect wereld kan je inderdaad rustig alles uitpraten, maar helaas is dat niet voor iedereen zo. Het bovengenoemde is ook geen handleiding hoe iedereen zijn of haar problemen moet aanpakken. Het is wel dat ik in mijn huidige periode van mijn burn-out en depressie tijd heb gehad om na te denken over mijn keuzes. Probeer er samen uit te komen voor dat je iemand uit je leven snijd, want er komt een punt dat je niet meer terug kan. Gelukkig heb ik het met deze persoon nog wel recht weten te zetten in een eerlijk en open gesprek. Waar beide partijen hebben kunnen zeggen hoe ze zich voelde en wat het te weeg heeft gebracht van binnen. Ik ben blij dat ik hier van heb mogen leren, want mensen uit je leven snijden is makkelijker dan mensen in je leven houden.
Ik dacht door mensen weg te snijden uit mijn leven ook de problemen en de emoties weg te snijden. Zó, mooi opgeruimd ik heb geen last meer van die emoties. Ik heb nu wel een patroon doorbroken. Eerst praten en kijken of je er samen uit komt. Kom je er niet gelijk uit dan laat je elkaar even met rust en dan probeer je het later nog een keer. Laat die rust alleen niet te lang duren. Met sommige mensen is het dan ook niet meer mogelijk om het recht te zetten.
Waar een ruzie ontstaat gaat het om twee mensen en die hebben beide net zoveel recht op hun gevoel en emotie als de ander. Probeer dan ook in geval van een conflict rustig te kijken wat er nou precies gebeurd bij jezelf en ga daarmee aan de slag. Heb je boos gereageerd en kijk je daar bijvoorbeeld een dag later op terug. Kijk dan eerst naar wat jezelf anders had kunnen doen. Ook als je vind dat je het recht had om boos te worden. De manier waarop je het uit is wat niet altijd even handig is. Het is lastig om in het heetst van de ruzie je te verplaatsen in een ander. Verwijder jezelf even uit de situatie om tot rust te komen en kom er dan pas in alle rust weer op terug.
Ik ga dit uiteraard altijd proberen toe te passen. Zelf reflectie en bewust worden van je eigen gedrag zijn al de eerste stap.
Hopelijk vonden jullie het een leuke blog. Hij stond wat later online als gebruikelijk, maar ja ik ben ook maar een mens.
Groetjes,
E. Bering
Afbeelding van https://pixabay.com/nl/users/alexas_fotos-686414/
