Beste lezers,
Ik heb afgelopen zondag her verzuimt om een blog te schrijven. Ik was aan het bij komen van een geweldig verjaardags weekend. Afgelopen vrijdag 9 maart ben ik 34 jaar geworden of eerder gezegd heb ik mijn 34ste levensjaar afgesloten. Nu op naar de 35 jaar. Ik heb het klein en knus gehouden.Ā
Vrijdag was het onwijs gezellig met de mensen die geweest zijn. Er werd zelfs een poging gedaan voor een suprise party toen ik tussen door even mijn moeder thuis bracht. Natuurlijk ken ik mijn mensen goed en had ik ze al door voor ik terug was. Toch de poging en de liefde waarmee het gedaan en bedacht werd is een moment wat ik nooit meer zal vergeten.Ā
Zaterdag ben ik met mijn broertje ( schelen maar een jaar) uit geweest. In dit geval moest hij optreden. Na zijn optreden kwam er nog een kawina band. Het was een zuid amerikaans feest. Echt genieten.Ā
Ik heb vrijdag en zaterdag ook een paar borrels gedronken en dat was wel weer ff ontspannen na ruim 1.5 jaar alcohol vrij.Ā
Geen kater alleen zondag en maandag was ik er nog wel een beetje moe van. Maar ja dat krijg je op je 34ste denk ik.
34 bewegelijke jaren. Pijn, verdriet,verlies,geluk,groei, verandering.
Alles wat gebeurd is gebeurde met een reden. Alles was een zegen.Ā
Zou ik iets veranderen als ik het over kon doen?Ā
Nee, want wie zou ik dan geworden zijn?
Zou ik mezelf leuk vinden voor wie ik anders zou zijn geworden?
Acceptatie is het begin.Ā
Groet,
E.Bering
