Beste lezers,
Vandaag bespreek ik het onderwerp angst.
Vertaling van de afbeelding.
"we zijn gestopt met het zoeken
naar monsters onder ons bed, op
het moment dat we ons realiseerde
dat het monster in onze gedachte zat"
Het is ook zo natuurlijk. Vaak worden angsten gecreëerd door ervaringen van ons zelfs of zelfs dat van anderen. Onze eigen fantasie gaat ook vaak met ons aan de haal. Om over een angst heen te komen is de beste oplossing om het onder ogen te komen. Ben je bang voor honden begin dan met het aaien van kleine honden. Natuurlijk kan je er iemand bij houden die jou hier in begeleid. Misschien heb je wel hoogtevrees. Dan zou je bijvoorbeeld zoals ik zelf heb gedaan naar een klimparcours in een bos kunnen gaan. Dan krijg je een harnas aan en instructies over hoe je jezelf veilig kan vast koppelen aan de veiligheidskabels die daar aanwezig zijn. Dit is iets wat ik zelf een paar jaar geleden heb gedaan met mijn vrouw en schoonzusje. Vol moed wat ik in de weken er naar toe bij elkaar had geraapt trok ik het harnas aan en liep ik naar de eerste baan. Het regende die dag ook lekker dus ja het was koud en nat en dus waren sommige onderdelen ook erg glad. Bij parcours nummer vijf werd het echt spannend. Hoe hoog het precies was weet ik niet meer, maar het was duizelingwekkend hoog. Er waren ook verhoging waar je dus niet op moest gaan staan. Wat ik wel deed omdat het harnas anders voor vervelende beknellingen zorgde. Om de boom waar je naar toe sjeesde waren wel matten aangebracht om je botsing te verzachten. Er hing ook een touw die je wel moest vastgrijpen omdat je anders terug zou gaan en halverwege stil zou blijven hangen. Waardoor je jezelf dus via de ijskoude kabel naar voren moest trekken. Dan even een advies tussendoor om daarvoor niet de sportschool in te duiken en als een gek biceps te gaan trainen. Je voelt het aankomen ik miste het touw. Eenmaal daar aangekomen koppelde ik mezelf vast aan de volgende tokkelbaan. Het enige wat ik weet is dat ik afzette en toen werd het zwart voor mijn ogen tot ik de boom op mij afzag komen. Dit keer had ik wel het touw vast gegrepen maar ik knalde vol tegen de boom op. Nu was er een mat omheen die de klap zou opvangen, maar aan die mat had ik niet veel. Ik zou daarna nog een vrije val gaan maken maar na dat parcours hield ik het voor gezien. Heb ik mijn angst voor hoogtes overwonnen?
Dat zou ik moeten testen om nog een keer terug te gaan of ik kan gaan parachute springen haha.
Ondanks dat ik waarschijnlijk nog steeds hoogtevrees heb, vind ik het stoer van mezelf dat ik het gedaan heb. Ja dat mag ik best zeggen over mezelf. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het kan zijn om je angsten onder ogen te komen, maar ik weet ook dat als je het onder ogen komt dat je er alleen maar sterker uit kan komen. Als is het enkel dat je trots kan zijn op jezelf dat je er niet voor weg ben gelopen.
Ik weet dat er veel mensen rondlopen met angsten. Ik wil jullie als trouwe lezers dan ook vragen om vooral deze blog echt te delen op uw media kanalen. Wie weet is er net iemand in uw netwerk die angsten heeft maar hier verder niet voor uit komt, maar die er misschien wel iets aan heeft.
Heb je angsten? wees dan niet bang om erover te praten. Erkennen en erover praten is stap 1.
Ik heb een luisterend oor voor die gene die het nodig hebben.
Groeten E. Bering.
