top of page

Het Ć©Ć©n zijn met buiten zijn.


Beste lezers,

Aller eerst excuus dat ik afgelopen zondag geen blog heb geschreven. Daarom doe ik het vandaag maandag. Maandag staat vaak wel bekend als de dag van de ongemakken. Niemand heeft zin en iedereen baalt dat het weer maandag is.

Vandaag heb ik veel moeten lopen. De auto moest weer eens voor de APK dus ja dan zit er niks anders op dan lopen. Openbaar vervoer is ook een optie, maar nu is het zo dat wachten nog steeds niet Ć©Ć©n van mijn sterke kwaliteiten is. Vandaag besefte ik wel hoe snel wij als mens gewend zijn aan de gemakken om ons heen. Ik ga overal maar dan ook overal met de auto. Dan ben ik naar de sportschool daarna nog snel even boodschappen doen en dan weer naar huis om te koken en te eten natuurlijk. Druk druk druk!

Nou vandaag was het dus vroeg op, richting de garage en vandaar uit lopen naar de sportschool. Daarna ben ik dus naar de winkel gegaan om boodschappen te doen en zo door gelopen naar huis.

wat een wandeling was mij dat zeg. Bijna acht kilometer en er toch nog ander half uur over gedaan.

Dan kom je thuis en dan kook je wat je eet wat en je kijkt wat op Netflix. Dat je opeens denkt, o ja ik zou nog weg gaan. Rustig zittend in het cafƩ bij het Stadstheater werken aan je toekomst en aan je blog. De bank zat zo lekker ( ondanks dat het al flink aan het doorzakken is) dat ik even genoot van een wel verdiende rust voor mijn benen. Door even lang uit onderuit te zakken op de bank. Nu ben ik echt super snel afgeleid en denk soms als ik thuis ben: ach morgen weer naar het werk, dan roepen de verplichtingen weer. Nu even lekker gamen. Wat ik toch maar niet gedaan heb. Ik dwaal nu wel af dus even terug komen op de reden van mijn blog. Toen ik dus zo door Zoetermeer aan het wandelen was, langs mijn oude school. Kwamen er toch weer een hoop herinneringen naar boven. Allemaal leuke herinneringen. We klagen vaak omdat we even geen auto hebben, maar ik heb vandaag echt even genoten van Zoetermeer. Dat is iets wat ik nog steeds niet kan geloven dat ik dat echt heb gedaan.

Even niet denken aan de tijd. Ik moet snel hier heen en dan weer daar heen. Nee even rustig genieten van alles wat er te zien valt. Groepen kinderen op fietsen onder begeleiding van leerkracht. Gehesen in gele hesjes. Door de fietstunnels al luid brullend van verschillende kreten omdat dat zo lekker galmt.

Dan ga je toch terug denken. Wat was het een onbezorgde tijd. Het enige waar je aan dacht was huiswerk ( ik niet hoor), gezelligheid met je klasgenoten of het pesten van de leraren. Tuurlijk ook de bekende tiener problemen, maar als je nu terug kijkt zijn die tienerproblemen toch niks in vergelijking tot de volwassen problemen en kopzorgen. De grootste vraag die bij veel mensen zal spelen is: hoe kom ik de maand door?

Doe even een stapje terug van je luxe gemakken en maak een wandeling door je buurt of je oude buurt, een park of bos. Voel je weer even Ć©Ć©n met het buiten zijn. In plaats van het moeten buiten zijn want ik moet ergens heen.

Lieve lezers, Ik sluit nu af en ga mijn auto ophalen. Ik kreeg te horen dat het klaar is . Daar gaan de euro`s.

Groet,

E. Bering.


Search By Tags
bottom of page