Beste lezers,
In het leven denken sommige van ons soms te zwaar en te serieus over dingen na.
Het is niet altijd makkelijk om vervelend nieuws of een vervelende dag vol van emotie zo langs je heen te laten gaan.
Het is niet eenvoudig. Afgelopen woensdag ben ik met mijn gezin, schoonzusje, haar dochter en mijn schoonmoeder op een zeiltocht geweest ter nagedachtenis van mijn overleden schoonvader. Hij was gecremeerd en zijn (zee) urn hebben we in het water laten zakken. In de wateren rond de jachthaven in Rotterdam.
Op de achtergrond draaiden wij zijn favoriete muziek.
Sam Cooke met a change is gonna come. Nou die kwam er zeker begin dit jaar. Door de rest van de scheepsvaart in Rotterdam werd er ook rekening gehouden dat wij dus ons laatste afscheid namen en
kwamen ze in alle rust voorbij varen. Tevens ook de watertaxi die normaal over het water vliegt zo snel als dat hij gaat.
Zoals veel mensen van mij weten ben ik een echt gevoelsmens en dan gaat zo een dag mij dan ook niet zonder een traan te laten voorbij. Ook heb ik Donderdag 31-8-2017 even stil gestaan bij mijn opa.
Hij is overleden aan kanker en ja dat was nog een hele strijd die hij heeft geleverd. Op die dag zou hij 87 jaar geworden zijn. 8 jaar is hij al niet meer onder de levende. Soms vraag ik mij af: zullen mijn opa en schoonvader nu gezellig met elkaar aan het praten zijn. Misschien gooien ze wel een klein feestje of kijken ze mee terwijl ik over hun schrijf. Het opende ook wel mijn ogen en liet mij weer inzien hoe kwetsbaar ons leven eigenlijk wel niet is en hoe kort het kan zijn en eigenlijk ook is. Ik bedoel stel je word 80 jaar en je komt te overlijden, kan je dan met 100% overtuiging zeggen dat je werkelijk heb geleefd of heb je enkel maar bestaan?
Daarom beste lezers, als je het gevoel hebt dat je alleen maar bestaat maar niet leeft ga dan eens bij jezelf ten raden. Ben ik echt gelukkig met wat ik doe? Met hoe ik mijn tijd indeel?
Wil je dat wat je nu doet de rest van je leven blijven doen? Zodat je kan bestaan en eigenlijk alleen maar bezig ben met overleven. Is dat wat je echt wilt?
Ik zou het leuk vinden als u als lezer echt de tijd neemt om over deze vragen na te denken en misschien mij via het contactformulier mij je antwoorden in te sturen. Let op deze zal ik niet met derde delen, dus het blijft onder ons.
lieve lezers van mij nog een hele fijne en vruchtbare zondag toegewenst.
Groeten,
E. Bering.
